swędzenie skóry po słodyczach

Witam, opisywane objawy - świąd i wysypka sugerują faktycznie reakcję alergiczną. Pisze Pani, że po zastosowanym leczenia świąd nie ustępuje, a jak wysypka? Jeśli jedynym problemem jest w tej chwili uporczywy świąd, bez zmian na skórze (poza tymi, wynikajacymi z drapania się) należy przyjrzeć się przyczynom świądu skóry i Przyczyny swędzenia skóry. Swędzenie skóry może być spowodowane różnymi czynnikami, m.in. ukąszeniami i użądleniami owadów, reakcją alergiczną, stresem, nieodpowiednią dietą, niekorzystnym wpływem otoczenia lub wirusami. Warto dowiedzieć się, dlaczego nasza skóra swędzi. Dlaczego drapiemy swędzącą skórę? W atopowym zapaleniu skóry (AZS) stosujemy leczenie przeciwzapalne w postaci maści – o ich rodzaju najlepiej zdecyduje za nas specjalista dermatolog. Świąd (swędzenie) skóry likwidują leki przeciwhistaminowe, częściowo dostępne bez recepty – w aptece należy pytać o preparaty i pochodne cetyryzyny. Jest to szczególnie widoczne w łatwo dostępnych miejscach np. nogach, na których swędzenie skóry powoduje intensywną potrzebę drapania i pocierania skóry, sprzyjając powstawaniu siniaków. Niektóre schorzenia i stany medyczne mogą prowadzić zarówno do rozwoju siniaków, jak i powodować swędzenie skóry (nawet bez objawów Zasinienia nóg lub po prostu siniaki, to sinoczerwone plamy na ciele. Tworzą się, gdy krew przedostaje się do tkanek, w wyniku uszkodzenia naczyń. Związane są z uciskiem, uderzeniem lub innym urazem. Sinoczerwone przebarwienia skóry pojawiają się najczęściej na nogach i kończynach górnych. nonton a man and a woman 2016. Swędzenie skóry może być spowodowane brakiem jej odpowiedniego nawilżenia, podrażnieniem, ukąszeniem owada lub reakcją alergiczną. Świąd jest również objawem wielu chorób, nie tylko dermatologicznych. Co robić, gdy skóra silnie swędzi? Spis treściSkóra swędzi gdy jest chłodniej i po kąpieliSwędzenie skóry - jakim chorobom towarzyszy świąd? Skóra swędzi gdy jest chłodniej i po kąpieli Swędzenie skóry w zimie i w chłodniejsze dni często się nasila - jest to wynikiem jej słabego nawilżenia, zmian temperatur, suchości w pomieszczeniach oraz efektem noszenia ubrań z drażniących tkanin, pod którymi łatwo się pocimy. Na takie problemy pomoże dobry balsam do ciała, najlepiej bezzapachowy emolient, zadbanie o wietrzenie i nawilżenie pomieszczenia, w którym przebywamy najczęściej oraz picie dużej ilości płynów, które "nawilżą" skórę od wewnątrz. Jeśli skóra swędzi nas po kąpieli może być to wynikiem alergii na stosowane do mycia się kosmetyki, podrażnienia może wywoływać również zawarty w wodzie chlor. Po umyciu skóra często się wysusza i bez nakremowania jej pojawia się uczucie swędzenia i suchości. Do mycia warto stosować produkty, które będą nawilżać i wzmacniać skórę zamiast ją wysuszać. Jeśli swędzenie skóry mimo stosowania odpowiedniej pielęgnacji utrzymuje się, albo na skórze zaczyna pojawiać się wysypka lub zaczerwienienie, powinniśmy skonsultować się z dermatologiem. Zaniepokoić powinno nas również intensywne łuszczenie się skóry lub pojawienie się bąbli wypełnionych płynem. Swędzenie skóry - jakim chorobom towarzyszy świąd? Oto wybrane choroby, których objawem może być swędzenie skóry: alergie, atopowe zapalenie skóry, świerzb, cukrzyca, wyprysk, pokrzywka, grzybica, liszajec, zaburzenia hormonalne, niewydolność nerek, nadczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy, białaczka, zakażenie enterowirusami, zapalenie wątroby, ziarnica złośliwa, nerwica. Fot: Ruslan Mitin / Uzależnienie od słodyczy i ogólnie cukru polega na niepohamowanym łaknieniu tego typu produktów spożywczych. Dotyczy głównie osób niespokojnych i nadpobudliwych. Cukier, w tym słodycze i czekolada, sprawia, że ta osoba uspokaja i relaksuje się. Uzależnienie od słodyczy występuje w stresujących okresach życia, a także nierzadko w okresie jesienno-zimowym, gdy następuje osłabienie nastroju. Czy jest możliwe uzależnienie od słodyczy (cukru, czekolady)? Uzależnienie najczęściej kojarzą się z uzależnieniem związanym z substancjami psychoaktywnymi tzn. z alkoholem, tytoniem bądź narkotykami. Jednak istnieją również uzależnienia behawioralne, czyli uzależnienia od czynności, np. hazard, zakupoholizm, czy jedzenioholizm, w tym uzależnienie od słodyczy i ogólnie pojętych cukrów. Wysoki poziom cukru wpływa na wydzielanie się w organizmie endorfin, czyli hormonów szczęścia. Dzięki temu nastrój osoby uzależnionej ulega poprawie. Uzależnienie od cukru to problem polegający nie tylko na objadaniu się słodyczami, ale również na nałogowym i natrętnym myśleniu o nich. W wielu przypadkach prowadzi do utraty kontroli nad ich jedzeniem, co w konsekwencji wiąże się z problemami ze zdrowiem, a także nierzadko szkodami osobistymi i społecznymi. Uzależnienie od słodyczy związane jest ze spożywaniem ich w dużych ilościach, nie ma to jednak związku z przejadaniem. Główną przyczyną jest zajadanie problemów. Zobacz film: Dlaczego cukier uzależnia? Źródło: 36,6. Uzależnienie od cukru – objawy Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 wśród objawów uzależnienia, w tym uzależnienia od cukru znajdują się (źródło): niepohamowane pragnienie związane z zachowaniem nałogowym, z wykonywaniem danej czynności np. zjedzeniem słodyczy, całkowity lub częściowy brak kontroli zachowań, objawy odstawienia, nieodparta konieczność nasilenia nałogowego zachowania, całkowite lub częściowe zaniedbywanie innych czynności i obowiązków życiowych na rzecz uzależnienia, podtrzymywanie zachowania, mimo jego negatywnych konsekwencji. Uzależnienie od cukru, w tym słodyczy np. czekolady związane jest także z objawami towarzyszącymi, występującymi w różnorakim stopniu. Zalicza się do nich: podjadanie (z czasem zwiększa się ilość), nieustające uczucie głodu (związane jest z wahaniami glukozy), zachowania kompulsywne (tzn. z jadanie na raz dużej ilości słodyczy) oraz ukrywanie uzależnienia, czyli jedzenie w samotności, z dala od bliskich i znajomych. Zobacz także: Jak leczyć uzależnienie od komputera - objawy i przyczyny Zobacz film: Czy czekolada uzależnia? Jak odzwyczaić się od jedzenia czekolady? Źródło: Wiem, co jem Jak to działa, czyli uzależnienie od cukru w praktyce Pod wpływem cukru, czyli np. słodyczy, wywoływany jest w organizmie skok stężenia glukozy. Aby ją zneutralizować, organizm produkuje insulinę, której zadaniem obniżanie poziomu glukozy. Wyrzut insuliny sprawia, że poziom glukozy gwałtownie spada, co w konsekwencji powoduje uczucie głodu i tym samym ochotę na słodycze. Uzależnienie od słodyczy może być też uzależnieniem psychicznym. Wynikać może np. z faktu nagradzania się deser po posiłku. I tak, mimo iż organizm jest już najedzony, domaga się przyjemności. Nie ma to wtedy związku z poziomem glukozy we krwi, a z ośrodkiem nagrody w mózgu. Uzależnienie od słodyczy – leczenie Tak jak z każdym uzależnieniem, tak również z uzależnieniem od słodyczy należy walczyć. W leczeniu uzależnienia od cukru może pomóc dieta niskowęglanowa. Dlatego też do jadłospisu należy wprowadzić produkty zawierające mało węglowodanów. Zmieniając nawyki żywieniowe, warto także pamiętać o produktach z niskim indeksem glikemicznym. Tego typu żywność wchłania się powoli, dlatego nie pojawia się szybko uczucie głodu. Dobrze jest w diecie łączyć produkty pełnoziarniste z produktami bogatymi w białko i tłuszcz. Zobacz film: Odwyk cukrowy - objawy. Źródło: 36,6. Zobacz także: Uzależnienie od internetu - jak sprawdzić czy nas dotyczy? Jak jeszcze można walczyć z uzależnieniem od słodyczy? Warto podkreślić, że psychiczne uzależnienie od cukru nie jest związane ze stężeniem glukozy we krwi, dlatego też w tym przypadku nic nie da zmiana nawyków żywieniowych. Aby poradzić sobie z tą sytuacją, należy skupić się przede wszystkim na znalezieniu innej przyjemności, która dostarczałaby endorfin. Jeśli przyjdzie ochota na słodycze, warto także skorzystać z produktów słodzonych stewią, ksylitolem bądź maltitolem. Te słodziki nie zawierają cukru, więc produkty z nimi w składzie nie są uzależniające. Innym sposobem na walkę z uzależnieniem od cukru jest usunięcie z domu wszystkich słodyczy. W walce z uzależnieniem konieczne jest także czytanie etykiet kupowanych produktów. Unikanie cukru w składzie umożliwi uniknięcie ochoty na słodkie. Ponadto warto zmienić jadłospis na bardziej zdrowy, a posiłki jeść regularnie, co 2-3 godziny. Dzięki małym i systematycznym posiłkom można uniknąć nagłego spadku glukozy we krwi. Zobacz film: Polskie słodycze jako towar eksportowy. Źródło: Wiem, co jem. Wiem, co kupuję Bibliografia: Czy artykuł okazał się pomocny? Data aktualizacji: 14 lipca 2022 Swędzenie dłoni i stóp nie jest związane z jedną konkretną jednostką chorobową. Aby jednak skutecznie wyleczyć to schorzenie, należy zdiagnozować źródło problemu. Jak to zrobić? Pomocne będzie między innymi zaobserwowanie objawów towarzyszących świądowi. W skrócie Swędzenie dłoni i stóp bywa uciążliwe i powoduje dyskomfort. Powód najczęściej jest błahy, jednak silne swędzenie może być objawem wielu zapobiec swędzeniu dłoni i stóp? Trzeba zadbać o to, by dłonie czy stopy były odpowiednio nawilżone i chronione przed trudnymi warunkami mimo ochrony swędzenie dłoni i stóp nie ustępuje, należy zgłosić się do lekarza. Wśród przyczyn swędzenia znajduje się grzybica, atopowe zapalenie skóry czy swędzenia dłoni i stóp Swędzenie dłoni i stóp bywa uciążliwe i powoduje dyskomfort. Jeśli chodzi o dłonie, to szczególnie w zimie swędzenie często związane jest z przesuszeniem naskórka, ale nie zawsze powód jest tak błahy. Silne swędzenie może być także objawem wielu schorzeń. Wśród nich: grzybica dłoni czy grzybica stóp, atopowe zapalenie skóry, pokrzywka, choroby pasożytnicze, wyprysk kontaktowy, alergie, choroby wątroby lub trzustki (podwyższone stężenie bilirubiny we krwi). Zapobieganie swędzeniu dłoni i stóp Jak zapobiec swędzeniu dłoni i stóp? Na początek należy zadbać o odpowiednie nawilżenie dłoni czy stóp i chronić je przed trudnymi warunkami atmosferycznymi. Zimą nie obędzie się więc bez bogatego w witaminy kremu, ciepłych butów i rękawiczek. Drugim krokiem powinno być zabezpieczanie dłoni w czasie prac domowych. Aby nie narażać delikatnego naskórka na działanie detergentów, należy pamiętać o rękawiczkach podczas zmywania czy sprzątania mieszkania. Swędzenie, które pojawia się przy ubieraniu lub po położeniu się do łóżka, może mieć związek z detergentami używanymi do prania. Być może któryś ze składników proszku lub płynu do płukania jest drażniący dla naszej skóry? W takim przypadku warto poszukać w sklepach łagodniejszych środków. Jeśli swędzenie nadal nie ustępuje, to bezzwłocznie należy się skonsultować z lekarzem. Jak leczyć swędzenie dłoni i stóp? Dermatolog natychmiast zdiagnozuje grzybicę stóp lub dłoni, która oprócz swędzenia charakteryzuje się także złuszczaniem naskórka, wysypką czy występowaniem zaczerwienionych ognisk na skórze. W takim wypadku konieczne będzie wykupienie w aptece leków zaleconych przez lekarza. Osoby dotknięte grzybicą nie mogą zapomnieć o odpowiedniej higienie, w tym o dokładnym osuszaniu miejsc dotkniętych tą przypadłością. Wskazane będzie również pranie ubrań w wyższej temperaturze. Objawy związane z podwyższonym stężeniem bilirubiny we krwi to nie tylko swędzenie dłoni, ale raczej ostry świąd całego ciała. Poza tym mamy wtedy do czynienia z żółknięciem białek ocznych, powiększeniem obwodu brzucha i ogólnym złym samopoczuciem. Jeśli zauważymy u siebie te objawy natychmiast należy skonsultować się z lekarzem, zdiagnozować problem i rozpocząć odpowiednie leczenie. Gdy swędzące dłonie i stopy to alergia Silne swędzenie skóry może być także reakcją alergiczną na zjedzenie niektórych produktów spożywczych, użycie nowego kosmetyku czy proszku do prania lub zabawę ze zwierzęciem. Inne objawy towarzyszące alergii to zaczerwienienia czy pojawiające się na skórze obrzęki i bąble. W takim przypadku warto wykonać testy skórne, aby dowiedzieć się, które produkty są dla nas niekorzystne. O ewentualnym odczulaniu czy zalecanych lekach zadecyduje alergolog. Swędzenie dłoni po wewnętrznej stronie Swędzenie dłoni może oznaczać, że dotknęło nas poważne schorzenie. Zwłaszcza w przypadku, gdy odczuwamy swędzenie po wewnętrznej stronie dłoni. Wprawdzie nie zawsze musi się to wiązać z zagrożeniem dla naszego zdrowia - może być efektem alergii - jednak nie można go w żadnym wypadku lekceważyć. Swędzenie dłoni po wewnętrznej stronie może stanowić np. objaw MCAS - Zespołu Aktywacji Komórek Tucznych. Swędzące stopy i dłonie podczas ciąży Silnego swędzenia dłoni i stóp nie powinny lekceważyć kobiety w ostatnich miesiącach ciąży. Może on być bowiem objawem cholestazy, czyli choroby wątroby, która związana jest z wewnątrzwątrobowym zastojem żółci. Choć ta przypadłość nie jest groźna dla płodu, to może jednak doprowadzić do wcześniejszego rozwiązania ciąży. Jeśli więc świąd utrzymuje się przez kilka dni, warto skonsultować się z lekarzem. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Odpowiedzi Uczulenie na chlor albo alergię masz. blocked odpowiedział(a) o 12:44 ja też tak mam, może to oznaka temperatury wody w jakiej się kąpiesz ?! ja jak wychodzę z wody też swędzi mnie skóra i głowa, zwłaszcza po umyciu jej, osłabiona również jestem, z reguły to kąpię się w gorącej wodzie, ale już tak mam :/ nie potrafię się wykąpać w letniej czy zimnej... dziwne co nie ;DD ale myślę, że to może być przez temperaturę wody, ale ja tam nie wiem w jakiej się wodzie kąpiesz jacgal odpowiedział(a) o 12:44 alergia, jak niczmień kosmetyki i obserwujja w dzieciństwie byłem uczulony na szampon blocked odpowiedział(a) o 12:47 wypróbuj inny płyn do myci albo masz uczulenie na chlor Albo uczulenie na chlor albo po prostu za gorąca woda. blocked odpowiedział(a) o 12:52 uczulenie na chlor lub zmień szampon. Zmień płyn do kąpieli/mydło szampon. Pewnie jesteś uczulona na jakiś z twoich kosmetyków. Uczulenie na wodę, lub na któryś składnik, a może uczulenie na składnik szamponu, mydła, żelu? Wymieniałaś któryś produkt? ana19912 odpowiedział(a) o 05:54 Ja też tak czasami mam. Masz bardzo wrażliwą skórę i uczulenie na taką wodę. Niestety, woda w kranach ma dużo niewłaściwych substancji, które działają niekorzystnie na wrażliwą skórę Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Fot. coldsnowstorm /Getty Images Jak przestać jeść słodycze? Oto pytanie, które zadaje sobie wiele osób nieskutecznie walczących ze zbędnymi kilogramami lub z dolegliwościami spowodowanymi nadmiarem cukru w diecie. Cukier silnie uzależnia, więc wyrzeczenie się słodkości wymaga zastosowania odpowiedniej strategii. Usunięcie słodyczy z diety to często trudne zadanie. Słabość do słodkości związana jest bowiem z tym samym mechanizmem psychologicznym, co np. alkoholizm. Choć słodycze nie są tak szkodliwe, jak alkohol, warto ograniczyć ich spożycie do bezpiecznego minimum, a przede wszystkim odzyskać kontrolę nad własnym apetytem. Dlaczego warto przestać jeść słodycze? Słodycze, z których jedzenia warto zrezygnować, to przekąski powstające w przemysłowej produkcji. W ich składzie znajduje się przede wszystkim cukier lub jego zamienniki (np. syrop glukozowo-fruktozowy). W przeciętnym batonie (nawet opatrzonym etykietą „fit”) stanowi on około 50% masy. Pozostałe składniki słodyczy to najczęściej utwardzany tłuszcz roślinny, biała mąka, mleko w proszku, a także różnego rodzaju chemiczne dodatki smakowe, barwniki, konserwanty. Z dietetycznego punktu widzenia słodycze są produktem bezwartościowym – dostarczają jedynie tzw. pustych kalorii, które nie niosąc ze sobą żadnych składników odżywczych, niepotrzebnie podnoszą wartość codziennego bilansu energetycznego. Przykładowy baton dostarcza około 200–300 kalorii, co stanowi 10–15% dziennego zapotrzebowania na energię. Nadmiar cukrów w diecie to najczęstsza przyczyna nadwagi i otyłości. Magazynowane są one bowiem w organizmie jako zapasowe źródło energii, głównie w postaci tkanki tłuszczowej. Konsekwencjami częstego spożywania słodkości mogą być miażdżyca, nadciśnienie, choroby serca, cukrzyca typu II, problemy z cerą. Należy także pamiętać, że szkodliwe dla zdrowia są obecne w słodyczach tłuszcze trans (utwardzone oleje roślinne) oraz substancje chemiczne dodawane do żywności celem polepszenia jej walorów i wydłużenia terminu przydatności do spożycia. O ile zatem nie ma nic złego w okazjonalnym zjedzeniu kawałka ciasta, dobrze jest zrezygnować ze słodyczy w codziennej diecie. Sprawdź dlaczego tak łatwo uzależniamy się od cukru? odpowiedz znajdziecie w filmie: Zobacz film: Dlaczego tak łatwo uzależniamy się od cukru? Źródło: Dzień Dobry TVN Mechanizm uzależnienia od słodyczy Aby skutecznie przestać jeść słodycze, warto zrozumieć mechanizmy, które sprawiają, że tak chętnie się po nie sięga. Jednym z powodów jest wysoki indeks glikemiczny słodkich przekąsek. Ich spożycie powoduje gwałtowny wzrost poziomu cukru we krwi. Odpowiedzią organizmu jest intensywne wydzielanie insuliny, która powoduje przekształcanie nadmiaru glukozy w glikogen – substancję stanowiącą zapasowe źródło energii. To z kolei stanowi przyczynę nagłego spadku stężenia glukozy (hipoglikemii), co objawia się silnym uczuciem głodu. Najprościej i najszybciej można zaspokoić go wysokoenergetyczną, słodką przekąską, co zamyka błędne koło spożywania słodyczy. Apetyt na słodycze powiązany jest także z mechanizmami psychologicznymi. Po ulubione czekoladki najczęściej sięga się dla przyjemności, by poprawić sobie nastrój lub nagrodzić się za wysiłek. Tym samym spożycie cukru powiązane jest z układem nagrody (strukturami mózgu związanymi z motywacją i kontrolą zachowania) i wydzielaniem tzw. hormonów szczęścia, co łatwo prowadzi do uzależnienia. Organizm zaczyna „domagać się” słodyczy w określonych okolicznościach, a siłę tej potrzeby porównuje się często do narkomanii. Gwałtowne odstawienie cukru może powodować typowe objawy abstynencyjne – rozdrażnienie, zaburzenia koncentracji, bóle głowy itp. Dlatego rezygnacja ze słodyczy nie jest łatwym zadaniem i należy podejść do niego, przestrzegając pomocnych zasad. Jak przestać jeść słodycze? Skutecznym i bezpiecznym sposobem na ograniczenie ilości spożywanego cukru jest stopniowa rezygnacja ze słodyczy. Pozwala to uniknąć objawów abstynencyjnych i zmniejszyć zapotrzebowanie na słodkości. W tym celu należy: sukcesywnie ograniczyć częstotliwość spożywania słodyczy, zamiast sięgać po gotowe wyroby, przygotowywać domowe wypieki i desery, z dobrej jakości, wartościowych składników (np. masła zamiast oleju palmowego, miodu zamiast cukru inwertowanego), nad których ilością ma się kontrolę, stopniowo eliminować niezdrowe źródła cukru (nie tylko słodycze, ale też dosładzane napoje, produkty zawierające tzw. ukryty cukier) i zastępować je takimi przekąskami, jak świeże i suszone owoce, orzechy czy nasiona słonecznika, ograniczyć spożycie produktów zawierających oczyszczone węglowodany (o właściwościach podobnych do cukru) – czyli białego pieczywa, białego ryżu itd. – zastępując je pełnoziarnistymi odpowiednikami; dietę warto wzbogacać przy tym o błonnik (obecny np. w warzywach), który spowalnia wchłanianie cukru do krwiobiegu, zadbać o urozmaiconą, dobrze zbilansowana dietę i regularne spożywanie posiłków – niedoborowy jadłospis lub zbyt długie przerwy między posiłkami pobudzają ośrodek głodu, od czego już krok do sięgnięcia po skoncentrowane źródło energii, jakim są słodycze. Odzwyczajenie organizmu od cukru to tylko połowa sukcesu. Osoby, które pragną przestać jeść słodycze, najczęściej walczą także z uzależnieniem psychicznym. W takiej sytuacji rozwiązaniem może być: znalezienie źródła problemu i rozprawienie się ze schematem, który zmusza do sięgania po słodycze (w skrajnych przypadkach pomocne może być wsparcie psychologa lub psychoterapeuty), wprowadzenie „nagrody” alternatywnej do słodyczy, czyli poświęcanie się innej ulubionej czynności w chwili, gdy pojawia się ochota na słodkości, uczynienie z walki z nałogiem wyzwania, które podejmuje się tak, jak realizację innych ważnych celów – małymi krokami, których wykonanie wiąże się z wcześniej ustaloną nagrodą, ze wsparciem bliskiej osoby dążącej do podobnego celu itd. Zupełna rezygnacja ze spożywania słodkości jest zadaniem trudnym, a wręcz – w czasach, gdy cukier występuje nawet w pikantnych sosach sałatkowych – niemożliwym. Przede wszystkim jednak jedzenie słodyczy jest wielką przyjemnością, której – w granicach rozsądku – nie trzeba sobie całkowicie odmawiać. Odzwyczajając się od słodkości, można pozwolić sobie na drobne odstępstwa. Celem ograniczenia cukru w diecie powinno być przede wszystkim utrzymanie kontroli nad apetytem, co pozwoli zachować umiar w jedzeniu słodyczy. Czy artykuł okazał się pomocny?

swędzenie skóry po słodyczach